Jednym z najpiękniejszych miejsc w Pieninach niewątpliwie jest Rezerwat Biała Woda. Położony jest on w dolinie potoku o takiej samej nazwie. Biała woda łączy się w Jaworkach z potokiem Czarna Woda i tworzy Grajcarek, który w Szczawnicy wpada do Dunajca. Korytem potoku biegnie również granica między Pieninami i Beskidem Sądeckim.
Dolina potoku ma typowy krasowy krajobraz, ponieważ woda wyżłobiła wąwóz w skale wapiennej. Można tutaj spotkać liczne wodospady oraz bystrza wodne. Spoglądając w górę ujrzymy przepiękne wapienne turnie osiągające 120 metrów wysokości. Wzdłuż potoku prowadzi szlak, którym dotrzemy do przełęczy Rozdziela. Na przełęczy są jedne z najlepszych widoków na plener fotograficzny, szczególnie polecam na zachody słońca. Drugie miejsce warte uwagi znajduje się na stokach Fladera (871m.n.p.m), przy czerwonym szlaku.
Historia Białej Wody
Biała Woda jest przysiółkiem wsi Jaworki, niegdyś zamieszkiwanym przez pasterki lud Wołochów, z którymi nierozerwalnie jest związana kultura pasterstwa w Karpatach. W 1651 roku powstała tutaj wieś lokowana na prawie wołoskim. Jej mieszkańcy wraz z sąsiednią wsią byli najbardziej wysuniętą na zachód enklawą Łemkowszczyzny. Mieszkańcy Białej Wody głównie utrzymywali się z pasterstwa, jednak karczowali lasy po uprawę ziemi. Wycinka górskiej puszczy osiągnęła taką skalę, że się ostały jedynie jej fragmenty na stromych stokach oraz w skalistym terenie. Kolejnym zajęciem lokalnej ludności było druciarstwo, które nie formalnie właśnie miało tutaj stolicę. Naprawiając sprzętu gospodarstwa domowego docierali nawet do Warszawy i Kijowa. Niestety w 1947 roku podczas „Akcji Wisła”, Łemkowie zostali wysiedleni a ich zabudowania spalone. Ostała się jedynie murowana kapliczka pokryta gontem, znajdująca się w wejściu do rezerwatu.
