Beskid Żywiecki jest najwyższym pasmem górskim w Beskidach, a zarazem jednym z największych powierzchniowo . Największym szczytem jest Babia Góra oraz Pilsko, nie opodal obu wierzchołków znajdują się schroniska, co sprawia je łatwo dostępnymi górami. Niestety bywa to przyczyną licznych wypadków oraz zabłądzeń wśród mniej doświadczonych turystów. Moja przygoda z Beskidem Żywieckim zaczęła się w 2010 roku i zawsze był on częściom większej eskapady. Przeważnie były to trasy na odcinku Limanowa – Węgierska Górka, zawsze z namiotem i noclegiem na najwyższych czubkach okolicznych gór. Niestety z pierwszych wypraw nie mam dokumentacji fotograficznej w sensownej jakości, bo jeszcze w tedy zdjęcia robiłem telefonem komórkowym. Właśnie po powrocie z pierwszych wycieczek postanowiłem że priorytetowym zakupem do ekwipunku będzie lepszej jakości aparat. To w tej galerii można zobaczyć zdjęcia które wykonałem swoją pierwszą lustrzanką i dopiero uczyłem się zagadnienia pod nazwą fotografia górska i krajobrazowa. Miłego oglądania 🙂
Galeria Zdjęć
Położenie Beskidu Żywieckiego
Beskid Żywiecki to jedno z najpiękniejszych i najbardziej zróżnicowanych pasm górskich w Polsce, będące częścią Karpat Zachodnich. Region ten znajduje się w południowej części kraju i rozciąga się na terenie województw małopolskiego oraz śląskiego. Od północy graniczy z Kotliną Żywiecką, która oddziela go od Beskidu Małego, a od zachodu z Beskidem Śląskim. Na wschodzie przechodzi w Beskid Makowski, a jego południowe krańce stanowią naturalną granicę z pasmem Małej Fatry na Słowacji.
Najwyższym szczytem Beskidu Żywieckiego jest Babia Góra (1725 m n.p.m.), znana także jako Diablak, która należy do Korony Gór Polski i jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych punktów w polskich górach. Drugim co do wysokości wzniesieniem jest Pilsko (1557 m n.p.m.), często odwiedzane przez narciarzy i turystów pieszych. W regionie znajdują się również inne ważne szczyty, takie jak Romanka, Rysianka czy Wielka Racza, które oferują przepiękne widoki na rozległe doliny i grzbiety górskie.
Beskid Żywiecki charakteryzuje się zróżnicowanym krajobrazem – od łagodnych dolin rzecznych, przez gęste lasy świerkowe, po wysokie partie górskie z unikalną florą i fauną. Na terenie regionu leży Babiogórski Park Narodowy, który chroni unikalne ekosystemy górskie oraz rezerwaty przyrody, takie jak Rezerwat Pilsko czy Rezerwat Romanka.
Dzięki swojemu położeniu Beskid Żywiecki jest łatwo dostępny dla turystów. Do największych miejscowości regionu, takich jak Żywiec, Zawoja, Korbielów czy Jeleśnia, można wygodnie dotrzeć zarówno samochodem, jak i komunikacją publiczną z Krakowa, Katowic czy Bielska-Białej. Region ten jest także popularnym punktem wyjścia dla międzynarodowych tras, w tym pieszych szlaków prowadzących na Słowację.
Położenie Beskidu Żywieckiego sprawia, że jest on doskonałym miejscem zarówno dla miłośników górskich wędrówek, jak i osób poszukujących spokoju w malowniczym otoczeniu natury. To region, który przyciąga swoją autentycznością, różnorodnością krajobrazów i bogactwem kulturowym, oferując coś wyjątkowego dla każdego odwiedzającego.
Beskid Żywiecki – Historia
Beskid Żywiecki, jedno z najbardziej malowniczych pasm górskich w Polsce, ma bogatą historię sięgającą od czasów prehistorycznych po współczesność. Jego tereny były zamieszkane już w epoce kamienia, a ślady osadnictwa ludzkiego odnaleziono w dolinach rzek Soły i Skawy. Przez stulecia region ten odgrywał istotną rolę w wymianie handlowej i kulturalnej pomiędzy Polską a krajami leżącymi na południe od Karpat.
Średniowiecze i początki osadnictwa
W średniowieczu Beskid Żywiecki był porośnięty gęstymi puszczami, a osadnictwo koncentrowało się głównie w dolinach. Pierwsze wsie powstały w wyniku napływu ludności pasterskiej z południa, w tym Wołochów, którzy przynieśli ze sobą tradycyjną kulturę pasterską i gospodarkę szałaśniczą. Rozwój osadnictwa przyspieszył w XIV i XV wieku, kiedy region ten znalazł się pod wpływem szlaku handlowego prowadzącego z Węgier do Krakowa.
Czasy nowożytne
W XVI i XVII wieku na terenie Beskidu Żywieckiego rozwijało się pasterstwo oraz gospodarka leśna. Górale z tego regionu słynęli z hodowli owiec i produkcji sera, co stało się ważnym elementem lokalnej kultury. Okres ten charakteryzował się także licznymi konfliktami granicznymi oraz walkami o wpływy między Polską a Królestwem Węgier.
W XVIII wieku Żywiec i okoliczne ziemie znalazły się w granicach Austrii po pierwszym rozbiorze Polski (1772). Okres ten przyniósł intensywną eksploatację zasobów naturalnych, w tym drewna i minerałów, oraz rozwój lokalnego rzemiosła. Żywiec stał się ważnym ośrodkiem handlowym i administracyjnym regionu.
XIX wiek i początek turystyki
W XIX wieku, wraz z rozwojem kolei i infrastruktury, Beskid Żywiecki zaczął przyciągać turystów. Powstały pierwsze szlaki turystyczne, a także schroniska górskie, które umożliwiały eksplorację gór. Jednym z najbardziej znanych obiektów stała się Babia Góra, określana jako „Królowa Beskidów”. W tym czasie rozwijała się także fotografia krajobrazowa, która dokumentowała piękno regionu.
XX wiek i współczesność
W czasie II wojny światowej Beskid Żywiecki był świadkiem walk partyzanckich, a jego gęste lasy służyły za schronienie dla oddziałów ruchu oporu. Po wojnie region zaczął rozwijać się jako ważny ośrodek turystyczny. Utworzono Babiogórski Park Narodowy, który objął ochroną unikalną florę i faunę, w tym piętra alpejskie Babiej Góry.
Współcześnie Beskid Żywiecki jest jednym z najpopularniejszych celów turystycznych w Polsce, oferując nie tylko przepiękne krajobrazy, ale także możliwość poznania bogatej kultury góralskiej, tradycyjnej kuchni i lokalnych wydarzeń kulturalnych. To miejsce, w którym przeszłość łączy się harmonijnie z teraźniejszością, tworząc unikalny klimat przyciągający miłośników natury i historii.