Lanckorona – malownicza wieś położona w odległości około 30 km na południe od Krakowa. Położona na najwyższym wzniesieniu w okolicy – Górze Lanckorońskiej (550 m n.p.m.) – oferuje zapierające dech w piersiach widoki na Tatry i Babią Górę.
W latach 1366-1934 posiadała prawa miejskie. Mimo, iż wieś jest obecnie spokojnym miejsce na uboczu, niegdyś miała ogromne znaczenie na mapie Małopolski. To właśnie tu szukali wytchnienia od miejskiego zgiełku znani artyści, pisarze, czy też malarze. Nic więc dziwnego, że do dziś wieś uważana jest za jedną z najbardziej urokliwych w Małopolsce. Nie tylko piękne widoki przyciągają turystów. Dużą gratką dla miłośników historii są zlokalizowane na Górze ruiny zamku, powstałego jeszcze za czasów Kazimierza Wielkiego. Miasto znajdowało się w rękach starostów z wielu sławnych rodów m.in. Lanckorońskich, Zebrzydowskich, Czartoryskich, Myszkowskich, Wielkopolskich. Miejscowość rozwijała się prężnie do czasów potopu szwedzkiego, kiedy to Szwedzi zajęli zamek paląc 79 domów. W mieście pozostało wówczas 300 mieszkańców. Od tej pory Lanckorona zaczęła podupadać. Był to jednak dopiero początek klęski Lanckorony. Największe straty miasto poniosło za sprawą walk podczas konfederacji Barskiej. Zamek obrócono wówczas w ruinę, a miasto już nigdy nie odzyskało swojej świetności. Po pierwszym rozbiorze Polski w 1772 roku, starostwo lanckorońskie znalazło się w zaborze austriackim. Do niemalże kompletnego zniszczenia miasta doprowadził pożar z 1868 roku, który strawił większość budynków. Wtedy to podjęto działania odbudowy według starego planu . Dzięki temu powstało przepiękne miasteczko, podziwiane do dziś. Co do samego wzgórza zamkowego, dziś podziwiać możemy jedynie fragmenty mostu zwodzonego i baszt połączonych murem obronnym. Bogata historia i malownicze położenie ruin zapewniły mu wpis na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO jako element kulturalno-krajobrazowy Kalwarii Zebrzydowskiej. Oprócz tego warto również odwiedzić XIV-wieczny kościół św. Jana Chrzciciela. Jego wnętrze nosi znamiona różnych epok: ołtarz główny powstał w późnym renesansie, chrzcielnica i obraz Chrzest Chrystusa w baroku, a ołtarz boczny reprezentuje rokoko. Wieś jest piękna w swojej prostocie. Niezwykle urokliwe drewniane domki, zlokalizowane wokół stromego rynku, tworzą wrażenie powrotu do przeszłości. W malutkich sklepikach możemy kupić lokalne wyroby taki jak miody, wyroby koronkowe, czy tez ceramiczne.
