Polana Podskały to jedno z tych miejsc w Gorcach, które zachwyca już od pierwszego spojrzenia – otwarta przestrzeń położona wysoko w górach, z szerokimi panoramami i ciszą, której nie zakłóca nic poza śpiewem ptaków i szumem wiatru w trawie. Położona na wysokości 940–1020 m n.p.m., stanowi doskonały punkt na Beskid Wyspowy.

To miejsce przyciąga nie tylko turystów szukających spokoju i kontaktu z naturą, ale również pasjonatów fotografii krajobrazowej. Światło zmienia się tu nieustannie – poranne mgły, złota godzina czy pierwsze opady śniegu tworzą scenerie gotowe do uchwycenia w obiektywie. Polana Podskały to przestrzeń, w której przyroda spotyka się z historią, a każda wędrówka zamienia się w fotograficzną opowieść.

Położenie i krajobraz

Polana Podskały rozciąga się w Gorcach, na wysokości 940–1020 m n.p.m., oferując jedne z najbardziej malowniczych widoków w tej części Beskidów. Jej strategiczne położenie sprawia, że jest niczym naturalny balkon widokowy – można stąd podziwiać masyw Babiej Góry, Polanę Adamówkę, Kudłoń, a także zarys szczytów Beskidu Wyspowego. To miejsce, gdzie horyzont wydaje się nieskończony, a zmieniające się warunki pogodowe nieustannie tworzą nowe kompozycje dla fotografów krajobrazowych.

Otwarta przestrzeń i brak zwartego zalesienia sprawiają, że krajobraz górski można tu fotografować w pełnej krasie – zarówno szerokie panoramy, jak i detale oświetlone przez promienie wschodzącego słońca. Dzięki niewielkiemu natężeniu ruchu turystycznego, polana zachowuje swój pierwotny charakter i naturalny rytm światła, co czyni ją idealnym miejscem na spokojny, kontemplacyjny plener.

Kulturowa historia polany  – szałasy, tradycja, dziedzictwo

Polana Podskały to nie tylko miejsce o wyjątkowych walorach krajobrazowych, ale również przestrzeń nasycona historią i kulturą pasterską Gorców. Jej nazwa pochodzi od Białych Skał znajdujących się powyżej w lesie, które dawniej wyznaczały granice wypasu. Przez dziesięciolecia polana służyła jako sezonowe miejsce bytowania pasterzy, którzy budowali tu typowe dla regionu szałasy – dwuizbowe chaty z charakterystycznymi, stromymi dachami pokrytymi deskami.

Do dziś na polanie można zobaczyć odtworzony szałas – miejsce, które nie tylko oddaje klimat dawnych lat, ale również stanowi doskonałe tło fotograficzne. W jego otoczeniu wciąż widać ślady po dawnych zabudowaniach – kamienne fundamenty, zniszczone belki, zarastające trawą ścieżki. To krajobraz, w którym spotykają się natura i kultura, tworząc niepowtarzalną scenerię do zdjęć dokumentujących ginącą architekturę i tradycję.

Kultura pasterska Gorców, obecna w formie szałasów i historii polan, stanowi integralną część tego miejsca – przywołując opowieści o trudzie życia w górach, ale też o harmonii człowieka z przyrodą. Dla fotografów to szansa na uchwycenie czegoś więcej niż tylko krajobrazu – to emocje, klimat i autentyczność.

Legendy o Polanie Podskały – opowieści zaklęte w gorczańskim wietrze

Polana Podskały, choć dziś kojarzona głównie z pięknymi widokami i spokojem, od wieków pobudzała wyobraźnię mieszkańców okolicznych wiosek. Gorczańskie lasy i polany, często spowite mgłą i otulone ciszą, były naturalnym tłem dla licznych opowieści ludowych, przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Jedna z nich głosi, że w lesie powyżej polany – tam, gdzie znajdują się Białe Skały – zamieszkiwała kiedyś tajemnicza pustelnica, zielarka, której zioła miały moc leczenia chorób, ale też… rzucania uroków.

Lokalni pasterze mieli zwyczaj zostawiać dla niej kromkę chleba i odrobinę sera na skraju polany, by zyskać jej przychylność i ochronę przed burzą czy napaścią wilków. Gdy ofiary zniknęły – uważano to za dobry znak. Kiedy jednak pozostały nietknięte, zwiastowało to niebezpieczeństwo lub chorobę w rodzinie.

Inna legenda opowiada o zaginionej polanie – według przekazu, w czasie gęstej mgły można wejść na jej obszar i nigdy z niego nie wyjść, jeśli nie zna się odpowiedniego zaklęcia. To miejsce, gdzie „czas stoi w miejscu”, a dźwięki z doliny stają się niesłyszalne. Wierzono, że w takich chwilach można usłyszeć dawne rozmowy pasterzy, dzwonki owiec i kroki tych, którzy już dawno odeszli.

Choć dziś nikt nie traktuje tych opowieści dosłownie, Polana Podskały wciąż emanuje wyjątkową aurą tajemnicy. Dla fotografów może to być nie tylko inspiracja do tworzenia nastrojowych kadrów, ale i sposób na połączenie sztuki obrazu z duchem miejsca. W końcu każda legenda to historia, którą warto opowiedzieć – także światłem i cieniem, w jednej dobrze uchwyconej fotografii.

Jak dotrzeć – szlaki

Polana Podskały jest dostępna z kilku szlaków pieszych, ale najpopularniejsze dojście prowadzi z miejscowości Lubomierz – Rzeki, będącej wygodnym punktem startowym dla wędrówki w serce Gorców. Trasa nie należy do trudnych – czas przejścia to około 1,5–2 godzin w jedną stronę, zależnie od tempa i warunków terenowych. Szlak wiedzie przez malowniczy las, który w chłodniejszych porach roku może być błotnisty, dlatego warto zaopatrzyć się w solidne, wodoodporne buty trekkingowe.

Ze względu na swoje położenie i stosunkowo niewielkie natężenie ruchu turystycznego, Polana Podskały to idealny cel dla osób szukających ciszy i przestrzeni do fotografowania bez presji tłumów. Polany Gorców, w tym Podskały, najlepiej odwiedzać wcześnie rano lub późnym popołudniem – światło jest wtedy najkorzystniejsze, a atmosfera bardziej nastrojowa.

Dla fotografów szczególnie przydatne będą: statyw (ze względu na zmienne światło i możliwość długich ekspozycji), filtr polaryzacyjny (który podkreśli głębię nieba i nasyci kolory trawy), a także zapasowa bateria – górskie temperatury potrafią ją szybko rozładować. Warto też zabrać coś przeciwdeszczowego – pogoda w Gorcach potrafi zmieniać się błyskawicznie, co z jednej strony może być wyzwaniem, a z drugiej – szansą na unikalne kadry.