Rumunia to kraj, który zachwyca swoją różnorodnością – od majestatycznych Karpat przez malownicze doliny i średniowieczne miasta, aż po rozległą deltę Dunaju i wybrzeże Morza Czarnego. Leżąca w sercu Europy Środkowo-Wschodniej, Rumunia stanowi fascynujący punkt styku kultur bałkańskich, słowiańskich i zachodnioeuropejskich, co czyni ją miejscem unikalnym na mapie kontynentu. Bogata historia, w której przeplatają się wpływy rzymskie, węgierskie, osmańskie i austro-węgierskie, pozostawiła po sobie liczne zamki, klasztory i zabytkowe miasteczka, tworząc niezwykle fotogeniczne krajobrazy.

W ostatnich latach Rumunia zyskała na popularności wśród podróżników i fotografów, którzy poszukują autentyczności, nieskażonej przyrody i miejsc z duszą. To kraj, gdzie nadal można odnaleźć ciszę i spokój, odkrywając jednocześnie bogactwo kulturowe i przyrodnicze, jakiego próżno szukać w bardziej znanych destynacjach turystycznych.

Historia Rumunii

Historia Rumunii to wielowątkowa opowieść o narodzie, który przez wieki potrafił zachować swoją tożsamość, mimo licznych wpływów zewnętrznych i burzliwych przemian geopolitycznych. Położona na skrzyżowaniu ważnych szlaków handlowych i cywilizacyjnych, Rumunia była miejscem ścierania się kultur, religii i ambicji wielkich imperiów. Od czasów starożytnych, przez średniowieczne księstwa i dążenie do zjednoczenia w XIX wieku, aż po dramatyczne wydarzenia XX wieku i dynamiczny rozwój w dobie współczesnej – każde z tych etapów odcisnęło trwałe piętno na tożsamości kraju. Zrozumienie tych procesów pozwala lepiej docenić Rumunię nie tylko jako cel podróży, ale jako fascynujące państwo o głębokich korzeniach historycznych.

Starożytność i czasy rzymskie
Tereny dzisiejszej Rumunii były zamieszkane przez Daków – lud indoeuropejski o silnie rozwiniętej kulturze i strukturze społecznej. W II wieku n.e. cesarz Trajan rozpoczął wyprawę wojenną przeciwko Dacji, zakończoną jej podbojem i włączeniem do Imperium Rzymskiego jako prowincji. Romanizacja Daków była szybka i trwała – Rumuni są jedynym ludem romańskim we wschodniej Europie, co świadczy o trwałości wpływów łacińskich. Rzymianie pozostawili po sobie infrastrukturę, miasta, drogi i język, który stał się podstawą współczesnego języka rumuńskiego.

Średniowiecze – powstanie księstw rumuńskich
Po upadku cesarstwa rzymskiego ziemie te stały się celem najazdów ludów wędrownych. Dopiero w XIII–XIV wieku ukształtowały się trzy główne rumuńskie księstwa: Wołoszczyzna, Mołdawia i Transylwania. Każde z nich rozwijało się pod wpływem różnych kultur i mocarstw. Wołoszczyzna i Mołdawia przez wieki zmagały się z dominacją Imperium Osmańskiego, a Transylwania znajdowała się pod wpływem Królestwa Węgier, a później Habsburgów. Jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci tego okresu jest Wład Palownik (Vlad Țepeș), który stał się pierwowzorem legendy o Drakuli.

Nowożytność i XIX wiek – ku jedności
W XVIII i XIX wieku Rumunia znajdowała się pod silnym wpływem politycznym Rosji, Austrii i Turcji. Mimo to wśród ludności rumuńskiej zaczęły się kształtować idee narodowe i dążenia do zjednoczenia. Kluczowym momentem było zjednoczenie Wołoszczyzny i Mołdawii w 1859 roku pod rządami Aleksandra Jana Cuzy, co dało początek nowoczesnemu państwu rumuńskiemu. W 1881 roku Rumunia została ogłoszona królestwem, a jej niezależność została uznana przez mocarstwa europejskie.

XX wiek – wojny, komunizm i rewolucja
Po I wojnie światowej, dzięki traktatom pokojowym, Rumunia znacznie powiększyła swoje terytorium, tworząc tzw. Wielką Rumunię. W czasie II wojny światowej kraj był początkowo sojusznikiem Niemiec, ale w 1944 roku zmienił front i przyłączył się do aliantów. Po wojnie Rumunia znalazła się w sowieckiej strefie wpływów i w 1947 roku została ogłoszona republiką ludową. Lata rządów komunistycznych, szczególnie pod wodzą Nicolae Ceaușescu, były okresem represji, cenzury i izolacji od świata. Rewolucja w grudniu 1989 roku doprowadziła do obalenia dyktatury i rozpoczęła proces przemian demokratycznych.

Współczesność – nowa Rumunia
Po 1989 roku Rumunia weszła na ścieżkę reform politycznych i gospodarczych. Proces transformacji był trudny, ale kraj stopniowo odzyskiwał stabilność i zaufanie międzynarodowe. W 2004 roku Rumunia przystąpiła do NATO, a trzy lata później została członkiem Unii Europejskiej. Dziś jest demokratycznym państwem z rozwijającą się gospodarką i rosnącą obecnością na arenie międzynarodowej. Rumunia przyciąga coraz więcej turystów, fotografów i inwestorów, zachwycając swoim dziedzictwem kulturowym i przyrodniczym.

« ‹ z 2 › »

Krajobrazy i przyroda

Rumunia to prawdziwa perełka dla miłośników natury i fotografii krajobrazowej. Jej terytorium w znacznym stopniu pokrywają Karpaty – rozległe pasma górskie o dzikim charakterze, pełne głębokich dolin, skalistych grani i gęstych lasów, w których nadal żyją niedźwiedzie, wilki i rysie. Góry Fogaraskie, Góry Rodniańskie czy Apuseni oferują spektakularne widoki, niezliczone szlaki i fotogeniczne wschody słońca nad morzem chmur.

Na wschodzie kraju znajduje się Delta Dunaju – druga co do wielkości delta rzeczna w Europie i zarazem jedno z najbardziej unikalnych ekosystemów na świecie. To królestwo wody i ptactwa: pelikany, czaple i kormorany tworzą tu jeden z najważniejszych rezerwatów biosfery UNESCO. Dla fotografów przyrody i ornitologów to miejsce obowiązkowe.

Południowo-wschodnie wybrzeże Rumunii nad Morzem Czarnym zaskakuje różnorodnością – od szerokich, piaszczystych plaż idealnych na wakacje, po malownicze klify i rybackie wioski, w których czas zdaje się płynąć wolniej. Region ten łączy relaks z możliwością odkrywania tradycyjnego życia mieszkańców.

Rumunia może się także pochwalić licznymi parkami narodowymi i rezerwatami przyrody, jak Retezat, Piatra Craiului czy Domogled-Valea Cernei, które oferują nieskażone krajobrazy, rzadkie gatunki roślin i zwierząt oraz wyjątkowe warunki do trekkingu i fotografii krajobrazowej. To kraj, który pozwala poczuć bliskość natury w jej najczystszej postaci.

Dziedzictwo historyczne i architektura

Rumunia zachwyca nie tylko krajobrazem, ale także bogatym dziedzictwem historycznym i różnorodną architekturą. Jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli kraju są średniowieczne zamki, z których najsłynniejszy – Zamek Bran – nierozerwalnie kojarzy się z legendą o Drakuli. Choć powiązania z Władem Palownikiem są luźne, sam zamek przyciąga uwagę gotycką sylwetką i malowniczym położeniem wśród karpackich wzgórz. Niezwykłe wrażenie robi również Zamek Peleș – letnia rezydencja rumuńskich królów, będąca arcydziełem eklektyzmu, oraz Zamek w Hunedoarze, znany jako jeden z największych i najpiękniejszych zamków gotyckich w Europie Wschodniej.

Na północy kraju, w malowniczej Bukowinie, znajdują się słynne monastyry z zewnętrznymi freskami – unikalne zabytki sakralne wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Ich ściany pokryte są barwnymi malowidłami przedstawiającymi sceny biblijne, co sprawia, że przypominają wielkie, otwarte księgi dla wiernych.

Transylwania, często utożsamiana wyłącznie z Drakulą, skrywa znacznie więcej – to region o bogatej, multikulturowej przeszłości, w którym przez wieki współistnieli Rumuni, Sasi, Węgrzy i Żydzi. Ślady tej mozaiki kulturowej widoczne są do dziś w architekturze miast takich jak Sighișoara, Sibiu czy Brașov, gdzie gotyckie kościoły sąsiadują z barokowymi kamienicami i murami obronnymi.

W całym kraju odnaleźć można liczne wioski i miasteczka, które zachowały swój dawny charakter. Drewniane kościoły Maramureszu, brukowane uliczki starych dzielnic i wiejskie zagrody tworzą atmosferę autentyczności, idealną do kontemplacji i fotograficznej eksploracji. Rumunia to kraj, w którym historia wciąż żyje – nie tylko w muzeach, ale w codziennym krajobrazie.

Kultura i tradycje

Rumunia to kraj o niezwykle żywej i bogatej kulturze ludowej, która przetrwała próbę czasu i wciąż stanowi istotny element tożsamości narodowej. Folklor rumuński fascynuje różnorodnością – od energicznych tańców, takich jak hora czy călușarii, po nastrojową muzykę wykonywaną na tradycyjnych instrumentach, m.in. cymbałach czy fujarkach. Szczególną uwagę przyciągają barwne stroje ludowe, pełne haftów i symboli regionalnych, które do dziś noszone są podczas świąt, wesel czy festiwali folklorystycznych. Te tradycje nie są tylko atrakcją turystyczną – są żywe i przekazywane z pokolenia na pokolenie, zwłaszcza w mniejszych wsiach i regionach górskich.

Kultura Rumunii wyraża się także przez kuchnię – aromatyczną, sycącą i pełną regionalnych odmian. Na rumuńskich stołach królują potrawy takie jak sarmale (gołąbki w liściach kapusty), mămăligă (kukurydziana kasza podobna do polenty), zupy ciorbă o kwaśnym smaku, czy cozonac – tradycyjne ciasto drożdżowe. W zależności od regionu, można odkryć wpływy bałkańskie, tureckie, węgierskie i austriackie, które złożyły się na wyjątkową kulinarną tożsamość Rumunii.

To, co jednak najbardziej pozostaje w pamięci odwiedzających, to niezwykła gościnność mieszkańców. Zarówno w miastach, jak i na wsi, można spotkać się z ciepłym przyjęciem, ciekawością wobec gości i chęcią dzielenia się lokalną kulturą. Wiele rumuńskich wiosek oferuje autentyczne doświadczenia agroturystyczne – noclegi w tradycyjnych domach, wspólne posiłki i udział w lokalnych obrzędach. Rumunia nie tylko prezentuje swoje tradycje – ona nimi żyje.

Rumuńskie Karpaty

Mnie osobiście najbardziej interesowało eksplorowanie rejonów Rumuńskich Karpat Wschodnich i Południowych. Ponad pięćdziesiąt procent całego łańcucha górskiego Karpat znajduje się na terenie Rumuni, a w posiadaniu naszego kraju jest niespełna dziesięć procent. Przemierzając w dzieciństwie i w czasie szkolnym, dziesiątki kilometrów szlaków pośród pasm Beskidów, Gorców, Pienin i Tatr. Podziwiałem ich wyjątkowy charakter i marzyłem o poznaniu najdzikszych odstępów Karpat na terenie Ukrainy i Rumuni.  Trochę czasu musiało upłynąć w moim życiu zanim swoje marzenie spełniłem, jednak po pierwszej wizycie wiedziałem że to dopiero początek na ścieżce poznawania krainy Wołosów, która jest kolebką naszej góralszczyzny. Moim ulubionym rejonem, na pewno są Karpaty Marmamorskie i Góry Rodniańskie, czyli jedne z najdzikszych pasm górskich w całej Uni Europejskiej.  Właśnie Rodniany są najwyższą częścią Karpat Wschodnich, w których znajdują się nasze Bieszczady. Przepiękne połoniny o potężnych rozmiarach zauroczą każdego miłośnika fotografii górskiej. Takich krajobrazów próżno szukać w naszych górach, Bieszczady są jedynie wstępem, co czeka nas za wschodnią granicą. Wsie w dolinach niezbyt zmieniły się w biegiem lat, możemy dostrzec to co u nas w kraju już prawie przepadło, w raz z nastaniem nowych czasów. Małe gospodarstwa rodzinne do dzisiaj używają tradycyjnych narzędzi, i nie dziwi tutaj nikogo widok gospodarza koszącego łąkę ręczną kosą. Zwierzęta domowe pasące się wokół obejścia, i stogi siana będące częścią tego krajobrazu przypominają nam o tym co u nas już zostało zatracone. Pytanie czy dobrze?

Karpaty Południowe charakteryzują się innym krajobrazem, i w znacznej mierze przypominają nasze Tatry. Osiągają podobne rozmiary, i ich najwyższy szczyt jest nieco niższy od najwyższego szczytu Tatr Gerlacha (2655m. n. p. m.) i mierzy 2543 m. n. p. m.   Mowa tutaj o szczycie Moldoveanu, znajdującego się w Górach Fogarskich. Właśnie w tych górach, znajduję się słynna Trasa Transfogarska, oraz zamek Włada III Palownika, który był inspiracją dla postaci Drakuli. Południową granicą całego łuku Karpackiego jest majestatyczny przełom Dunaju, zwany „Żelazną Bramą”

Transylwania 

Przepiękny rejon położony na Wyżynie Siedmiogrodzkiej, otoczony z każdej strony stokami Karpat. Historycznie jest to fragment obszaru utraconego po II Wojnie Światowej przez Węgry (Cesarstwo Austro-Węgierskie). Transylwania obfituje w wiele zabytków architektury, oraz w przepiękne miasta z Braszowem na czele. Charakterystycznymi zabytkami dla Siedmiogrodu są przepiękne Kościoły Warowne. Ich unikatowa wartość jest uznana tym, że aż siedem z nich zostało wpisanych na listę światowego dziedzictwa UNESCO.  Miejscowa ludność, głównie Sasi siedmiogrodzcy budowali je żeby uchronić się przed napadającymi te rejony ludami, które zamieszkiwały tereny za łańcuchem Karpat. Kolejnymi budowlami warownymi, których pod dostatkiem w Transylwanii są zamki. Najwspanialszy znajduję się w Hunedoarze, i wygląda jakby był wyciągnięty żywcem z bajki. Tak więc Rumunia jest krajem, który powinien odwiedzić każdy miłośnik podróżowania i fotografii.

Rumunia – Mapa Atrakcji Turystycznych

Mapa została wykonana przez serwis Karpaty.Travel.pl